Tegelwippen

Tegelwippen of Operatie Steenbreek, het is hip en trending. Grijs in je tuin vervangen door groen. Ofwel…minder bestrating en meer beplanting. Goed voor de biodiversiteit!

In veel gevallen werken buurtverenigingen, gemeentes, provincies of andere overheden mee en soms is ook nog sprake van enige vorm van subsidie. Het NK Tegelwippen komt hier uit voort.
Dit klinkt heel erg makkelijk, een tegel verwijderen. Maar hoe ga je dan verder?

Een veelgegeven advies is om het zand onder de weggehaalde tegels eruit te scheppen en af te voeren, want in zand zouden weinig tot geen voedingsstoffen zitten. Maar dat is, naar mijn mening, zeker niet altijd het geval. Kijk maar eens welke planten er überhaupt al tussen de tegels willen groeien. Alleen al in mijn tuin zijn dat de Koningskaars (Verbascum thapsus), Nagelkruid (Geum urbanum), Vlinderstruik (Buddleja davidii), Labradorviooltje (Viola labradorica), Hangende zegge (Carex pendula), Steenanjer (Dianthus deltoides) en Wilde kaardebol (Dipsacus fullonum). Maar dat zal per tuin verschillend zijn.



In de basis voor de meeste planten voeg je slechts wat bladaarde toe. Of je schraapt een laagje aarde weg ergens uit je tuin. Wist je dat je planten ‘dwingt’ tot een goed wortelgestel in een zanderige bodem? Want het meeste aan vocht en voeding halen ze zo dieper uit de grond.

Bemeste tuinaarde is voor de meeste (inheemse) planten en het verbeteren van de biodiversiteit een no-go. Natuurlijk zijn er planten die om de nodige bemesting vragen, geef die ook gerust (en met name gericht), maar bemesting is niet de basis voor een gehele tuin, hoe groot of klein de tuin ook is. De meeste (inheemse) planten groeien dan erg hard, zijn daardoor niet erg weerbaar en dus erg kwetsbaar. Vergeet ook niet dat een te humusrijke bovenlaag ervoor zorgt dat het wortelgestel van de meeste planten zich hierin vestigt en dan in de problemen komt met een periode van hitte en droogte in de zomer.



Tegels worden vaak ‘gewipt’ tegen een gevel (geveltuintje). En dan het vaakst op een plek in de volle zon. Hou er dan zeker rekening mee dat de aangeplante soorten ook écht tegen hitte kunnen. Het is zeker geen gekke keuze om, naast inheemse planten die van een zeer zonnig plekje genieten, te kiezen voor iets mediterrane planten. Lavendel, Tijm, Rozemarijn en Venkel zijn prima opties, heb je er in de keuken wellicht ook nog wat aan. En in de (half)schaduw zou je natuurlijk kunnen denken aan Wilde akelei, Vingerhoedskruid, Donkere ooievaarsbek en de Grote veldbies.
Daarnaast kun je de hoogte ook goed benutten met een klimplant. Wilde kamperfoelie bijvoorbeeld, of juist een inheemse roos. Met name de Egelantier en de Hondsroos zijn dan wel geen doorbloeiers, maar klimmen best behoorlijk. Wil je meer bloemenzee, dan kun je kijken naar een ‘exoot’. Let wel dat dubbelbloemige rozen voor de biodiversiteit zo goed als niets doen. Met een enkelbloemige roos sla je in ieder geval de (biodiversiteits)plank niet mis.

Tegelwippen, een prachtig initiatief. Maar er komt iets meer bij kijken, maar met een gezonde portie boerenverstand kom je best een eind.