Er is mij vaak de vraag gesteld: ‘Jouw planten zijn toch biologisch?’ Het antwoord is echter: ‘nee, ik ben niet ‘biologisch’ gecertificeerd, maar ja, werk wel op meer dan biologische wijze’. Bio++, om het maar een naam te geven.
Biologisch is simpelweg een aanduiding van een bepaalde werkwijze. Tenminste ik denk dat de meesten van ons deze opvatting zijn toebedeeld. Van hoe een product tot stand komt. Biologisch is goed, het is duurzaam en natuurlijk.
Maar is dat wel zo? Of is biologisch misschien ‘slechts’ een keurmerk, weggelegd voor producten en bedrijven die er bewust voor hebben gekozen zich uit commercieel oogpunt hieraan te verbinden?
Ik heb de afgelopen jaren hier veel over nagedacht, om wel (of niet) voor certificering door SKAL (het controle orgaan van het bio-keurmerk te gaan). Zou het aanvragen van het keurmerk voor moeilijkheden gaan zorgen? Nee, absoluut niet. Ik werk al jarenlang volgens biologische eisen en voorwaarden. Wat is dan het probleem? Het zit hem er in dat ik meer doe, meer dan valt te vatten binnen dit keurmerk. Voor mij voelt het dan als jezelf tekort doen door het dragen van een keurmerk. En daarnaast vind ik het ongepast om prijzen te ‘moeten’ verhogen om de kosten voor certificering te kunnen bekostigen, want met een keurmerk zijn serieuze bedragen gemoeid. Het product, de plant, is hetzelfde product, met of zonder certificaat.
